Metehan ÖZTÜRK

Güler yüzlü pamuğum diye tabir ettiğim Metehan bebeğin annesiyim..
Metehan 21 aylığa kadar normal ve mutlu bir çocuktu. Geçtiğimiz sene Ekim ayının 31’inde baş boyun tutamama ve yürüyememe şikayetiyle sevk istenilip daha kapsamlı bir hastaneye yönlendirildik. Çocuk nöroloji oğlumun MR’ını görmek istedi ve o gün..
Göz pınarlarımın acısını bir kez dahi unutamadığım gün.. Doktorlar gelip oğlunuzun kafasında 30*15 çapında ve prognozu hiç iyi olmayan bir tür ile karşı olduğumuzu söyledi ardından aç bırakmamız gerektiğini çok fazla zamanımız olmadığını acil ameliyata alınması gerektiğini söyledi basımızdan kaynar sular döküldü hastane üzerimize yıkıldı. Metehan’ı acı içerisinde görmek görüp de birşey yapamamak çok acı veriyordu bize.. ameliyatımızı çok daha sonra olduk ve fazlasıyla talihsiz ciddi olaylar yasadık. Aynı yolu yürüyen anneler ve babalar bilir ki bu girdabın içerisinde dönüp dolaşmak çok zordur..
Patolojimiz WHO uygun 1. Derece nöroglial olarak geldi tedavimiz başladı Işın alma konusunda ısrarcı bir hastaneye denk geldik hemen radyasyon onkologu arkamızda bırakarak bu kararı reddettik.. Şuan kemoterapi alıyor en son MR’ımız çok güzel geldi çok fazla küçüldüğü belirtildi.
Geçen sene bu zamanlar Metehan çok mutsuz bir bebekti şuan cıvıltıları sarıyor etrafımızı. Yürümemiz kısmi olarak geri geldi ve bir çok fonksiyonunu tekrar kazandı. Ailesi olarak hikayemizi okuyan herkesten Metehan için dua istiyoruz… 🌱
Aldığımız tedaviler : Vincristin, carboplatin
Yakın bir zaman da proton tedavisi alabileceğini söyledi doktorlar iki ülkeden onay aldık tedavi için beklemedeyiz